افعال کمکی مُدال | مدال وربز

در زبان انگلیسی، افعال کمکی مُدال برای افزودن معنی به فعل بکار می­روند که در مدرسه با آشنا شده اید. افعال کمکی مدال در زبان انگلیسی به صورت زیر هستند.

can                      may                          must                  shall                         will

could                 might                    ought to                should                   would

افعال مدال برای نشان دادن نگرش گوینده به آنچه می­گوید بکار می­رود.

فهرست مطالب:

1. مصلحت
2. الزام اخلاقی
3. ضرورت: must و have to
4. نبودضرورت
5. تفاوت must و have to
6. تاسف و انتقاد مربوط به گذشته
7. نتیجه گیری منطقی در مقابل انتظار
8. Could به عنوان پیشنهاد
9. احتمالات:  Could, May, Might
10. احتمالات منفی
11. محالات
12. میزان قطعیت افعال کمکی مُدال

۱. مصلحت:

.I don’t feel good today. I think I should go to see a doctor

I don’t feel good today. I think I ought to go to see a doctor.

(من امروز احساس خوبی ندارم. فکر می­کنم باید به دکتر مراجعه کنم.)

Should we tell her about her mother?

(باید درمورد مادرش به او بگوییم؟)

1. افعال کمکی مدال (مدال وربز) should و ought to برای بیان مصلحت بکار می­روند. هنگام توصیه کردن، گوینده نظر خود را راجع به اینکه چه کار انجام شود و چه کار نشود بیان می­کند. (اما ضرورتی به انجام آن کار نیست.)
2. افعال کمکی مدال should و ought to از لحاظ معنایی مانند یکدیگر هستند اما ought to کمتر بکار می­ رود و در حالت سئوالی و شکل های منفی از آن استفاده نمی ­شود.
3. یادتان باشد فعل، بعد از افعال کمکی مدال همیشه به صورت ساده بکار می­رود.
4. در نقل قول غیر مستقیم، should تغییر پیدا نمی­کند.

She said, “you should have some rest.

She told me that I should have some rest.

۲. الزام اخلاقی:

افعال کمکی مدال should و ought to در الزام های اخلاقی کاربرد دارند. الزام معمولا تعهدی اخلاقی است که به انجام دادن یا ندادن کار درست و نادرست مربوط می­شود.

Every person should help his family.                                                                   (هر شخصی باید به خانواده خود کمک کند)      
people should take care of their city.                                                                (مردم باید از شهر خود مراقبت کنند)               

۳. ضرورت در افعال کمکی مُدال: must و have to

You must be on time.                                                                                                 (تو باید سر وقت باشی)                                                        
you have to pay his money back.                                                                           (تو مجبور هستی پول او را پس بدهی)                
I had to change my car.                                                                                           (من مجبور بودم اتومبیل خود را عوض کنم)                           

۴. نبود ضرورت در افعال کمکی مُدال:

I don’t have to visit my brother every week.                                                     (من مجبور نیستم که هر هفته به برادرم سر بزنم)                                                         

She doesn’t have to work 24 hours a day.                                                            (او مجبور نیست که ۲۴ ساعت شبانه روز کار کند)                                                          

1. فعل must برای ضرورت بکار می­ رود و حتما باید انجام شود.
2. افعال کمکی مُدال have to نیز برای ضرورت و اجبار بکار می­ رود اما معمولا در قالب فعل کمکی استفاده نمی­ شود زیرا طبق زمان و فاعل شکل آن عوض می شود مانند:

She has to…
I have to…
he had to…

۵. تفاوت افعال کمکی مُدال (مدال وربز): must و have to

افعال کمکی مُدال must و have to از نظر معنا در ضرورت کار تقریبا مشابه یکدیگر هستند. اما  don’t have to هنگامی که عدم ضروریت در انجام کاری بیان شود از آن استفاده می­شود. در واقع don’t have to برای انجام دهنده کار، روی حق انتخاب انجام یا عدم انجام آن کار تمرکز دارد.

دقت کنید که این دو افعال کمکی مُدال را با should و ought to  اشتباه نگیرید.
shouldn’t به این معنی است که انجام دادن کاری درست نیست یا اینکه انجام دادن آن کار نادرست است. اما don’t have to/doesn’t have to یعنی انجام دادن کاری ضروری نیست.

You shouldn’t eat that food.                                                                                 (برای شما خوب نیست که آن غذا را بخورید.)                 

You don’t have to eat that food.                                                                          (شما مجبور به خوردن آن غذا نیستید)                    

1. برای بیان عدم ضرورت از دو افعال کمکی مُدال don’t/doesn’t have to و برای بیان ضرورت از must و have to استفاده میشود.
2. برای بیان ممنوعیت به خصوص ممنوعیت های قانونی از افعال کمکی مُدال must not استفاده میشود.
3. برای بیان ضرورت در گذشته از had to استفاده می­شود نه must.

You must not eat or drink in museum.                                                              (شما نباید در موزه چیزی بخورید یا بیاشامید)

I had to obey their rules when I was in China.      درست                                         
I must obey their rules when I was in China.     نادرست                                         
(هنگامی که در کشور چین بودم باید از قوانین آنها اطاعت می­کردم)                                  

۶. تاسف و انتقاد مربوط به گذشته با مدال وربز:

1. I’m on a wrong way. I think I should have turned right.
   I’m on a wrong way. I think I ought to have turned right.
   (من در راه اشتباهی هستم. فکر می­کنم باید به سمت راست میپیچیدم)                                              
2. Oh! it’s late. You should have been to work at 5:30
   Oh! it’s late. You ought to have been to work at 5:30
   (اوه! دیر شده است. تو باید ساعت ۵:۳۰ سر کار بودی)                                                            
3. I have stomach ache. I shouldn’t have eaten that expired milk.
   (من دل درد دارد. نباید آن شیر منقضی شده را میخوردم)                                           

1. اسم مفعول + have + should/ought to برای ابراز تاسف در زمان گذشته یا انتقاد کردن از کار های مربوط به زمان گذشته بکار می­رود. از این ساختار زمانی استفاده می­کنیم که کسی کار اشتباهی انجام داده و خلاف آن کاری که انجام گرفته را به او بگوییم.

I should have left earlier (but I didn’t)                                                                 من باید زودتر حرکت می­کردم (اما نکردم))     

• منظور از اسم فعل در ساختار بالا همان past participle یا شکل سوم فعل است.

۷. نتیجه گیری منطقی در مقابل انتظار مدال وربز

نتیجه گیری منطقی: must

1. Mike’s phone is off. He must be asleep.                                                                                                                                                                                            (تلفن مایک خاموش است. او حتما خواب است (او باید خواب باشد))         
2. Lee’s wife isn’t at home. He must be cooking by himself.
   (همسر لی در خانه نیست. او (لی) حتما خودش در حال آشپزی است)                                           
3. I don’t know why she hasn’t arrived yet. She must have decided to walk.
   (نمی­دانم چرا او هنوز نرسیده­ است. حتما تصمیم گرفته است که قدم بزنند)                                                     
4. I called her several times. But her line was busy. She must have been talking to her mother on the phone.
   (من چندین بار سعی کردم به او زنگ بزنم. اما خط او مشغول بود. او حتما در حال صحبت با مادرش پشت تلفن بود)                                                                                     

انتظار: should

E. Her home isn’t far away. She should arrive here soon.
(خانه او دور نیست. او باید به زودی برسد)                                                                                                                    

F. I don’t see Robert. He should have gotten here by now.
(رابرت را نمی­بینم. او تا الان باید می­رسید)                                                                                                                    

G. I told him to wear something nice. He should be buying new clothes.
(به او گفتم لباس مناسبی بپوشد. او حتما در حال خرید لباس های جدید است)              

• Must معمولا حتمیت بیشتری نسبت به should که صرفا یک انتظار را بیان میکند دارد.

My kyes should be on the shelf. (I usually put them there.)

(کلید های من باید روی طاقچه باشد. (معمولا آنها را آنجا می­گذارم))                                 

My keys must be on the shelf (I always put them there.)
(کلید های من حتما روی طاقچه است (همیشه آنها را آنجا می­گذارم)                                

• برای حدس های منطقی یا انتظارات درمورد حادثه ای که در حال استمرار باشد غالبا از   be + present perfect (verb + ing) + should/must استفاده می­شود.
  (مثال B و G)
•  برای نتیجه گیری منطقی یا انتظار یک رویداد گذشته از must/should/ought to + have + past participle استفاده می­شود. (مثالC  و F)

۸. Could به عنوان پیشنهاد

. could + verb برای ارائه پیشنهاد درمورد زمان حال یا آینده بکار می­رود.

A: I’m really bored.                                                                                            (حوصله ام سر رفته است)                                                            
B: well we could go for walking.                                                                          (خب می­توانیم برویم قدم بزنیم.)                           

۹. احتمالات: Could, May, Might

زمان حال و آینده افعال کمکی مُدال

1. That man may know where the central park is. Let’s ask him.
   (آن مرد شاید بداند که پارک مرکزی کجاست. بریم از او بپرسیم)                                               
2. The central park might/could be on the left side. I’m not sure.
   (پارک مرکزی می­تواند در سمت چپ باشد. مطمئن نیستم)
3. He doesn’t pick up the phone. he might be/may be/could be sleeping.

(او تلفن را بر نمی­دارد. شاید خوابیده است. (در حال خواب است)                            

زمان گذشته افعال کمکی مُدال

D.  She is not here yet. She might have gotten/may have gotten/could have gotten lost.                                                                                                                              (او هنوز اینجا نیست. شاید گم شده است)                                 

E.  His line was busy. He may have been/might have been/ could have been talking to his mother.
(خط او مشغول بود. شاید با مادرش در حال صحبت بوده)                                     

F.  That electric shock could have killed you.
(آن شوک الکتریکی می­توانست تو را بکشد)                                                       

1. افعال کمکی مدال may , might , could همگی به وجود امکان و احتمال اشاره می­کنند. یعنی، اینکه کاری دارد اتفاق می­افتد یا اتفاق خواهد افتاد. در بعضی مواقع، هر سه این افعال را می­توان بجای هم بکار برد.

2. فعل + may/might/could را می­توان برای سخن گفتن درمورد احتمالاتی که مربوط به زمان حال یا آینده هستند بکار برد. (مثال A)
3. may/might/could + be + present participle (verb + ing) برای صحبت درمورد عملی است که در زمان صحبت درمورد آن استمرار دارد و در حال انجام است. (مثال C)
4. (اسم مفعول) may/might/could + have + past participleبرای صحبت درمورد احتمالات مربوط به گذشته است. یعنی اتفاقی رخ داده اما نمی­توان مطمئن بود (مثال D)
5. may/might/could + be + present participle (verb + ing) را می­توان برای احتمالاتی نیز بکار برد که رخ ندادند اما می­توانست رخ بدهد (مثال F)
6. (اسم مفعول) may/might/could + have + been + past participleرا می­توان برای صحبت از یک رویداد که در زمان گذشته در حال استمرار بوده و به طول انجامیده است، بکار برد. (مثال E)

۱۰. احتمالات منفی افعال کمکی مدال:

زمان حال و آینده در افعال کمکی مُدال

1. You may not get a good score, but you will pass the test.
   (شما شاید نمره خوبی نگیرید، اما امتحان را قبول می­شوید)
2. He might not be sleeping. Why don’t you call him.
   (او شاید خواب نباشد. چرا به او زنگ نمی­زنید)

زمان گذشته افعال کمکی مُدال 

C. The teacher may/might not have written your name correctly. Ask him.
(معلم شاید اسم شما را به درستی ننوشته باشد. از او بپرسید.)                                      

D. He may not have been feeling well during the party.
(او شاید در طول مهمانی احساس خوبی نداشته)                                                       

1. از ساختار فعل + may/might + not برای صحبت درمورد کاری که در آینده یا حال احتمال دارد رخ ندهد استفاده می­کنیم. (مثال A)
2. از may/might + not + be + present participle (verb + ing)استفاده می­کنیم تا بگوییم احتمالا کار مورد نظر در زمان صحبت درمورد آن، در حال وقوع نیست. (مثال B)
3. از (اسم مفعول) may/might + not + have + past participleبرای استفاده می­کنیم تا بگوییم امکان دارد، کاری در گذشته اتفاق نیفتاده باشد. (مثال C)
4. از may/might + not + have been + present participle (verb + ing) استفاده می­کنیم تا بگوییم کاری که در زمان گذشته در حال استمرار بوده و به طول انجامیده احتمال دارد اتفاق نیفتاده باشد. (مثال D)

۱۱. محالات افعال کمکی مدال:

زمان حال

A. He can’t/couldn’t be mike. Mike is not fat.
(او نمی­تواند مایک باشد. مایک چاق نیست)                                                      

B. He can’t/couldn’t be sleeping right now. It’s too early.
(او نمی­تواند (امکان ندارد) الان خواب باشد. خیلی زود است)                                

زمان گذشته

C. Joe can’t/couldn’t have told him the secret. He doesn’t know English.
(جو نمی­تواند این راز را به او گفته باشد. او انگلیسی بلد نیست)

D. He can’t/couldn’t have been eating fast foods. He was on a diet.
(او نمی­تواند در حال خورد فست­فود بوده باشد. او رژیم بود)  

1. فعل + can/could + not برای بیان این نکته است که بگوییم امکان ندارد کاری در زمان حال رخ داده باشد. (مثال A)
2. از can/could + not + be + present participle (verb + ing) برای این استفاده می­کنیم که بگوییم کاری که درمورد آن صحبت می­کنیم و در حال استمرار و به طول انجامیدن است، امکان ندارد که در حال رخ دادن باشد. (مثال B)
3. از (اسم مفعول) can/could + not + have + past participleبرای این استفاده می­شود که بگوییم برای کاری در گذشته امکان اتفاق افتادن نداشته. (مثال C)
4. از can/could + not + have been + present participle (verb + ing) استفاده می­کنیم تا بگوییم کاری در زمان گذشته که در حال استمرار بوده و به طول انجامیده است. امکان اتفاق افتادن نداشته. (مثال D)

۱۲. میزان قطعیت افعال کمکی مُدال

زمان حال

                                           منفی                                    مثبت                 قطعیت  

1. ۱۰۰% sure      Mike is sad                     Mike isn’t sad
2. ۹۹% sure        xxxxxxxxxxx                    Mike can’t be sad
3. ۹۵% sure        Mike must be sad           Mike must not be sad
4. ۵۰% sure        Mike may be sad            Mike may not be sad
                           Mike might be sad         Mike might not be sad
                           Mike could be sad          Mike could not be sad

    

زمان گذشته افعال کمکی مُدال

                                       منفی                                                      مثبت                    قطعیت

1. ۱۰۰% sure     Mike was sad                         Mike wasn’t sad
2. ۹۹% sure      xxxxxxxxxxx                            Mike couldn’t have been sad
3. ۹۵% sure      Mike must have been sad      Mike must not have been sad
4. ۵۰% sure      Mike may have been sad       Mike may not have been sad
                        Mike might have been sad     Mike might not have been sad
                        Mike could have been sad     Mike could not have been sad

    

1. در جمله A گوینده کاملا از گفته خود مطمئن است. او دارد یک واقعیت را بیان می­کند.
2. در جمله B گوینده احتمالی را که نزدیک به یقین است بیان می­کند.
3. در جمله C گوینده یک نتیجه گیری منطقی را بیان می­کند.
4. در جمله D گوینده، یک احتمال را که از آن مطمئن نیست بیان می­کند.

افعال کمکی مُدال | مدال وربز

این بخش هم به پایان رسید امیدوارم مطالب مورد پسندتان واقع شده باشد. همانطور که متوجه شدید افعال کمکی مدال بسیار زیادند و بخاط سپردن آن ها مشکل است. حالا با این وجود چطور می توانیم آن ها را به راحتی بخاطر بسئاریم؟ جواب سوال شما در بخش دیگری از سایت ما با عنوان راز یادگیری زبان انگلیسی پیدا کنید